3 weken Spaanse les

Het begon allemaal met een docent die 1 uur te laat kwam (zat vast in het verkeer) en eindigde met een speech die ik moest geven op mijn "laatste" dag bij El Portal.

Ik heb in totaal 75 uur Spaanse les gehad in Guatemala bij de beste school van Xela met de BBB formule (bueno, bonito y barato). Van die 75 uur heb ik 68 uur alleen maar werkwoorden behandeld. Een heel schrift van A4 formaat vol met werkwoords vormen en vervoegingen.

De laatste week is er niet veel meer gebeurt tijdens de Spaanse les. Wel merk ik dat het steeds beter gaat. Ik kan al bijna alles verstaan en bij veel dingen ook terug praten. Dinsdag was de wedstrijd Bayern - Barca en die begint in Guatemala om 12:45 uur, in mijn Spaanse les dus. Aangezien mijn maestro en ik van voetbal houden en fan zijn van Barce zijn we eerder naar huis gegaan. Tegen Rosita (directrice van El Portal) zeiden we dat we naar de bibliotheek gingen. Die zelfde dag had ik een afspraak staan bij Rosita om de lessen van de vrijwilligers in te plannen en de namen door te geven. Ik heb een uur lang met haar gepraat over koetjes en kalfjes. Ook kwam er aan bot hoe ik het bij de bibliotheek had gehad. Ik moest zo hard lachen dat ik wel moest vertellen dat we dus niet naar de bibliotheek waren geweest maar dat we eerder gingen zodat we niets van de wedstrijd hoefden te missen. Haar antwoord was meteen dat wij de volgende dag gewoon tot 1 uur les moesten hebben en niet eerder mochten gaan voor de wedstrijd Real - Juve.

Vrijdag hadden we weer een snackpause waar taco's met guacamole op het menu stond. Terwijl iedereen aan het eten was en bij elkaar stond werd het tijd om afscheid te nemen van de leerlingen die er voor de laatste dag waren. Ik mocht de spits afbijten met mijn speech. Ik bedankte mijn maestro Mynor (alias cerveza) en daarna nog 3 andere leerlingen.

Verder heb ik deze week weer 3 uurtjes per dag stage gelopen bij La casa de los tiempos en al veel geregeld voor de komst van de nieuwe vrijwilligersgroep. Ik heb de gastgezinnen besproken, de Spaanse lessen, hotel overnachting in Antigua, transport van vliegveld naar Xela en met de 2 mannen (Pyppo y Seis) van Matigol die daar de sportlessen verzorgen een vergadering gehad. Deze taken heb ik allemaal in het Spaans gedaan. Ik ben best trots op mezelf dat ik na 3 weken Spaanse les en nog een aantal lessen in Nederland al een hele vergadering in het Spaans heb gedaan. Ook was ik deze week niet meer de enigste stagiaire bij La casa de los tiempos. Rosalie heeft deze week ook haar eerste uren gemaakt en volgende week komt er nog een Nederlandse stagiaire bij.

Mijn "laatste" lessen bij El Portal klopt dus niet, want ik vind school zo leuk dat ik voor de komende 2 weken nog 3 dagen in de week 3 uurtjes les heb. Dit keer bij een andere docent zodat ik niet steeds het zelfde bespreek en weer andere verhalen vertel.

Chichicatenango

Dia de mama

Om 8 uur stond ik bij de MacDonalds te wachten op Sophie, Veronica en Laura. We zouden met zijn vieren naar Chichicatenango gaan. Eerst hadden we afgesproken bij Minerva, maar omdat ik die plek nog niet kende verzamelde we bij de MacDonalds. Eerst nog even naar de supermarkt om drinken en eten in te slaan voor de busreis. Daarna zijn we op een hoek van een straat gaan staan en verschillende kleine busjes aangesproken of ze naar Minerva reden. Bij heb 3e busje hadden we eindelijk geluk en was er genoeg plaats om met het busje mee te gaan. Na 1,25 Quetzal betaald te hebben waren we bij Minerva aangekomen. Het is een marktje waar veel Chickenbussen verzamelen. We zaten net in de Chickenbus en hij reed aan. Een betere timing konden we niet hebben. Deze rit duurde 2,5 uur. Tijdens de route kwamen er steeds mensen in en uitstappen. Op een gegeven moment was het druk in de bus en het is normaal dat je met zijn 3e op een bankje gaat zitten voor 2 personen. Hierdoor moesten we een aantal keer opschuiven, zodat er een 3e persoon bij kon komen zitten. In Chichicatenango aangekomen te zijn, zijn we eerst naar de wc gegaan. Ik moest al tijdens het opstappen in Xela. Op de markt aangekomen te zijn ben ik samen met Sophie alle kraampjes afgegaan. We hadden afgesproken met elkaar om weer bij de kerk te verzamelen. We hadden alleen geen tijd gezegd, wat dus niet zo slim was. Sophie had een tas en ik een portemonnee gekocht bij een kraampje. Hierdoor konden we goed afdingen. De prijs voor de portemonnee was 110 Quetzal en ik had hem voor 75 Quetzal. Daarna zijn we gaan eten bij een restaurantje op het balkon. Dit balkon had uitzicht over de markt. Helaas zag je alleen de daken van de markt. Na nog 3 rondjes gelopen te hebben over de markt en Laura en Veronica nog steeds niet tegen gekomen te zijn. Hadden we besloten om maar boven op de trap van de kerk te wachten. Na een tijdje kwamen ze langsgelopen en zijn we naar ze toe gegaan. Ze hadden tassen vol met spullen die ze gekocht hadden. Hun moesten nog eten en aangezien onze lunch niet zo'n groot succes was zijn we nog gaan eten. We hebben een tijdje op de bus moeten wachten die naar Xela ging. De bus kwam eindelijk na 45 minuten wachten. Bij het instappen van de bus bleek dat die helemaal vol zat/stond. We werden er met zijn 4e bijgepropd. Sophie stond op de eerste trede van de bus en moest zich goed vasthouden de eerste 10 minuten dat ze niet viel, omdat ze buiten de bus hing. Na die eerste vermoeiende minuten gingen we beetje bij beetje steeds verder in de bus. Na de eerste 2 uur gestaan te hebben en we stonden al bijna achter in de bus, konden we eindelijk om de buurt gaan zitten. De bus bied zitplaatsen aan voor 36 personen, maar we stonden in het begin wel met 70 als het er niet meer mensen waren in de bus. Het was een echte belevenis die je een keer in je leven meegemaakt moet hebben. Gelukkig zijn er geen ongelukken gebeurt, zoals mensen uit de bus gevallen. De heen weg kosten 20 Quetzal, dus voor de terugweg had ik dat ook apart gestopt in een vakje van mijn tas. Blijkbaar was de terug weg 25 Quetzal. Ik nam de moeite niet om mijn portemonnee te pakken en net deed of dat ik geen Spaans kon heb ik niet meer betaald. Bij het eindpunt aangekomen te zijn, zijn we weer in een kleiner busje gegaan die ons naar het centrum van Xela bracht. Ik ben eerder uitgestapt omdat dit korter bij mijn gastgezin was. Blijkbaar is de weg naar Xela toe duurder dan de weg andersom.

Een doordeweekse feest week!

Met dit als titel zullen jullie wel denken dat ik alleen maar leuke dingen doe en geen Spaans leer of stage loop. Dit klopt inderdaad half ;p tussen de feesten door doe ik mijn stage en maak ik mijn huiswerk.

De wedstrijd Barca - Bayern was vandaag. Dit betekende om 12 uur al stoppen met de Spaans les ipv 1 uur. Samen met mijn maestro zijn we naar een café gegaan om daar de wedstrijd te gaan kijken. Ik had 2-0 voor Barca gewed en hij 3-0. Helaas heb ik deze in de laatste minuut verloren en het ergste nog dat hij had gewonnen van ons 7e. Dus ik had de rekening betaald. Na de wedstrijd en geluncht te hebben ben ik naar mijn stage gegaan. Daar waren alleen Evelin en Isabel mijn Spaanse collega's aanwezig. Nu moest ik wel Spaans spreken. Na veel gelachen te hebben heb ik ook nog wel iets gedaan voor stage. Halverwege kwamen een aantal studentes van mijn school een film kijken. In de avond hadden we afgesproken bij Bajo La Luna en daarna zijn we met een groep naar Laparranda gegaan waar je gratis Salsa dansen kunt leren. Maar omdat het zo druk is kun je de docenten niet zien en ziet het er van de zijkant er leuker uit.

De eerste 3 uur van de spaanse les werkwoorden gehad en de laatste 2 uur scrabble gespeeld tegen een andere docent en Belgisch meisje. Helaas verloren! In de middag heb ik het project Matigol bezocht waar ik over een tijdje de vrijwilligers dar ga begeleiden. Het is gelegen op een privé bergje, wat betekend dat ik iedere keer een flinke stijle stuk omhoog moet lopen. Maar het uitzicht is geweldig en het doel ook. Hier verblijven weeskinderen en kinderen die het moeilijk thuis hebben.

In de avond ben ik met een andere school Utatlan naar de voetbalwedstrijd Xelaju-Antigua geweest. Ik heb geleerd dat ik naar dit voetbal met andere ogen moet kijken. Het was niet om aan te zien. Simpele bal niet aan kunnen nemen en als ze met de bal in de buurt van de goal komen dan weten ze niet meer hoe ze moeten schieten. Bij het rust- en eindsignaal komen er een paar politieagenten het veld opgerend en beschermen de scheidsrechters. Geweldig om te zien. Het is zeker de moeite waard om een wedstrijd te bezoeken. Niet voor het spel, maar voor de belevenis in het stadion. De tribunes zijn gewoon van beton, geen stoelen. De ene na de andere verkoper komt langsgelopen op de tribunes met snoep, pizza's, drinken en er is zelfs een ober die je van eten kan voorzien.

Vrijdag begon mijn ochtend met een bericht van mijn docent om 15 minuten later te beginnen. Ik had er op geantwoord maar door slecht bereik is het bericht nooit aangekomen en zat hij er al om 8 uur en ik kwam vrolijk om 8.15 de school binnen lopen. Vandaag gingen we een fruitsalade maken voor tussen de middag. Iedere student ging met zijn docent naar de markt/winkel om zijn stuk fruit te halen.

Vandaag geen kantine voor mijn omdat ik stage had. Na mijn stage heb ik bij mijn gastgezin gegeten en samen met een docent naar de kantine gelopen. Daar zaten nog een aantal andere studenten en docenten bier te drinken. Het was een afscheidsfeestje van 3 studenten. Daarna zijn we nog wat gaan eten bij de MacDonalds en verder gaan feesten bij Pull & Beer. Alles sluit om of voor 1 uur in Xela, dus zijn we naar een afterparty gegaan. Het was in een appartement wat een lege ruimte is met een koelkast en een radio.

Zo ziet er mijn week uit in Xela!

Het weekend weer overleefd!

Ik had niets gepland voor in het weekend. Lekker rustig aangedaan (nog bijgekomen van de vrijdag ervoor) en veel geleerd. Verbos, verbos en verbos! Alleen maar werkwoorden die ik moet leren en een paar zinnentjes en woorden.

Uitkijkend naar de zondag om wakker te worden en meteen te weten wat mijn voetbalteam gedaan had in zijn laatste wedstrijd zat er helaas niet in. Het is gewoon dat hier zondagochten / halve middag er geen stroom is. Geen internet dus ook geen uitslagen en geen warm water om te douchen. Ik ben toen maar naar het park centraal gegaan en had mijn huiswerk meegenomen. Elke eerste zondag van de maand is er een marktje in de staat van het park. Het was heerlijk om op een bankje in de schaduw van het park te zitten (helaas toch verbrand). Mijn huiswerk erbij gepakt en een begin gemaakt aan de werkwoordvervoegingen. Naast mij stond een meisje van 3 Rebeca te dansen op de muziek die er gedraaid werd. Zij was samen met haar oma in het park. We begonnen het gesprek in het Spaans en al snel gingen wij over in het Engels. Een tijdje later gingen ze naar huis en dacht ik verder te kunnen met mijn huiswerk. Helaas! mijn andere buurvrouw begon een gesprek met mij. Deze kon alleen Spaans, maar het waren precies de zelfde vragen als in mijn vorig gesprek dus ik kon nu makkelijker in het Spaans antwoorden. Rond 2 uur is het lunchtijd dus ben ik weer richting mijn familie gegaan.

Weer "thuis" aangekomen was er nog steeds geen stroom. Wel zaten er 3 Japanners en die hebben meegegeten. We hadden een speciale lunch omdat het de eerste zondag van de maand was en de Japanners op bezoek waren. Geweldige mensen en ook een geweldig gesprek. Wat zijn de verschillen tussen Japan, Nederland en Guatemala.

Rond 4 uur in de middag eindelijk weer stroom. Gekeken naar de uitslagen en helaas zag ik dat we verloren hadden.

Maandag begon mijn eerste paar uurtjes bij mijn stageplaats. Rustig aan begonnen.

MIjn docent en ik hebben het alleen maar over voetbal en bier dus we kwamen er al snel op om een poule te beginnen voor de wedstrijden Juventus - Real en Barca - Bayern. De winnen wordt getracteerd op flessen bier. En dan wel de flessen van 1 liter. Aan de poule doen 5 docenten en nog een Belgische student aan mee. De uitslag van Juve - Real had niemand goed. Wel moet ik mijn docent 2 bier betalen en hij mijn 1!

Hasta luego!!

Koningsdag y beviernes!!!

Vandaag weer veel gelachen bij de Spaanse les. Ook was het vandaag de eerste koude dag voor mij in Xela en een beetje regen. Om 3 uur had ik een afspraak met Josan bij La Casa de Los Tiempos om mijn stage taken door te bespreken. Voor mijn stage ga Ik de evs groep begeleiden van a tot z. Zo zal ik een planning voor ze maken van dag tot dag en ze ook in die 2,5 begeleiden. Verder zal ik bijna al mijn communicatie in het Spaans moeten doen. 30 april werd hier Koningsdag gevierd omdat de meeste mensen 1 mei vrij zijn. Het feest werd gehouden in Cafe Tecun dat Nederlandse eigenaren heeft. Hier heb ik alle Nederlanders die in Xela wonen leren kennen. Mijn maestro van de Spaanse school was ook aanwezig. Ik had meteen van de gelegenheid gebruik gemaakt en mijn les voor de volgende dag een uur later gezet;p. Van mijn gastgezin mocht ik absoluut niet alleen naar huis lopen, dus heb ik een taxi gebeld. Dit ging niet heel geweldig. Gelukkig kwamen mijn docenten van de school aan lopen en heb ik uitgelegd dat ik een taxi had gebeld, maar dat het niet geweldig ging. Toen heeft Mynor een taxi gebeld en die stond al recht voor onze neus. Deze heeft mijn naar huis gebracht. Normaal 3 straten verderop maar omdat het hier bijna allemaal 1 richtingswegen zijn moesten we een aantal straten omrijden. Eenmaal bij het gastgezin aangekomen had ik 2 gemiste oproepen van de taxi die ik gebeld had. Hopelijk komt het de volgende keer wel goed!

Beviernes: Bijna iedereen was vandaag vrij omdat het de dag van de arbeid is maar ik moest naar school. Mijn maestro was weer eens te laat. Ik denk dat hij nog een kater had van het Koningsfeest! Rond kwart over 9 begon ik mijn les en om kwart voor 12 was ik alweer klaar. Mijn maestro riep dat het 12 uur was maar toen ik op mijn telefoon keek zag ik dat het nog maar 11:45 was. We zijn toen met 3 docenten en 2 andere studenten naar een markt gegaan waar we eten (tortillas y chicharon/gefrituurde varkenshuid) hebben gekocht en dat hebben we in een kantine opgegeten. Daar heb ik meteen geleerd dat woensdag (miercoles) miercoliters heet en viernes is bebeviernes. Tijdens de lunch dronken we bier. Ik zat daar met 5 mannen dus voelde me echt one of the guys met het bier en in een kantine waar alleen maar vrouwen posters hingen en op de box musica alleen maar videos afgespeeld werden van vrouwen in bikini. 2 uur later kwamen de andere docenten ook nog langs om bebeviernes te vieren. In totaal hebben we 13 liter bier gedronken en heb ik vele malen mijn opmerking gehoord van dat het nog geen 12 uur was maar kwart voor 12. Ook had ik de opmerking van gisteren nog een aantal keren herhaalt. Dat een docent met zijn student naar de baño waren. Ik heb bijna 5 uur doorgebracht in die kantine waar ik alleen maar bier heb gedronken met de docenten van de school. De andere 2 studenten gingen eerder naar huis. Samen met de docenten heb ik de Taiwanees belachelijk gemaakt. Van de 5 uur dat ik in die kantine was heb ik 5 uur gelachen. Ik moet wel strakke buikspieren krijgen!

De eerste dagen op mijn Spaanse school

Maandag begon mijn eerste dag op school! Om 7 uur had ik ontbijt. Roerbakei met tomate en ui en warme chocolademelk typisch voor deze landen heb ik van horen zeggen ;p. Om 7:45 uur kwam Josan mijn ophalen om samen naar de school te lopen. Het is ongeveer 10 a 15 minuten lopen van mijn gastgezin naar de school toe. En dan niet in Nederland rechte wegen maar heerlijk heuvelachtig. Daar aangekomen was mijn docent er nog niet. Hierdoor heb ik eerst een gesprek met Francisco gehad en daarna nog met de eigenaresse. Mijn docent zat vast in het verkeer en kwam 1 uur later aan. Tijdens de pauze stonden we buiten Engels te praten totdat de Engelse jongens naar de winkel gingen en ik alleen met een meisje overbleef. Zij komt uit België en konden we eindelijk in onze eigen taal spreken. Een Japans meisje kwam erbij staan en vond het gek dat wij dezelfde taal spraken, omdat we uit verschillende landen kwamen. jajaja! Niet Josan maar Eveline kwam mij van school halen en heeft mij weer teruggebracht naar mijn gastgezin. Daar stond de lunch alweer klaar. Rijst met bonen en een soort knakworst. Om 15:00 uur kwam Josan met haar dochtertje langs en zijn we door het centrum gelopen. Ze heeft mij verschillende barretjes laten zien en waar de winkeltjes zitten voor eten. Deze heb ik voor de eerste 3 weken niet nodig. Ook zit er een Mac Donalds aan het parque central dus wanneer het eten mislukt is kan ik daar nog altijd gaan eten. Ze heeft mij ook het kantoortje van La Casa de Los Tiempos laten zien. En alvast een klein beetje uitgelegd wat mijn taken voor stage zullen zijn. Het klinkt voor nu allemaal super leuk om te doen. Donderdag legt ze het nog allemaal een keer precies uit. Ook heb ik een super hippe telefoon gekocht. Nog erger dan die van mijn vader en met een roze achterkant. Zo typisch een Maaike telefoon!

De volgende dagen was Mynor wel op tijd en konden we vrij snel beginnen. Mynor is een geweldige docent met een geweldige lach. Hij is de enigste docent van die school die hardop lacht. Misschien komt het wel door wat hij en ik tegen elkaar zeggen. Hij maakt Holanda belachelijk en ik hem. Het enigste waar wij de werkwoorden mee vervoegen is met cervezas, chicas y fútbol. Vanuit de school wordt er bijna elke dag een excursie voorgesteld om in de middag te gaan doen. Dinsdag ben ik samen met een docent en leerlingen uit Australië, Japan en Taiwan naar een dorpje gegaan waar de eerste kerk van Centraal-Amerika staat. Met een Chickenbus als vervoersmiddel zijn we vanaf een straat opgestapt. Voor omgerekend 0,25 euro kun je de Chickenbus nemen en maakt het niet uit waar je uitstapt. In het dorpje zijn we over een marktje gelopen en hebben de kerk bezocht. Na wat fruit met alcohol en een slok van dat drinken op te hebben zijn we weer met de Chickenbus terug naar Xela gegaan.
De Chickenbus is het lokale vervoersmiddel in Guatemala. Het zijn oude schoolbussen vanuit Amerika die ze aan de buitenkant een verflaag hebben gegeven. De bus heeft een route en overal op die route kun je in en uitstappen.

Woensdag ben ik in de middag naar de warmwaterbronnen gegaan in de buurt van Xela. Dit keer gingen we met vier studenten naar de warmwaterbronnen. Deze liggen op een half uurtje rijden van Xela vandaan. De weg ernaar toe is door de bergen en je hebt een prachtig uitzicht over Xela en over de vulkaan Santa Maria. Bij de warm waterbronnen aangekomen zijn we eerst in het minst warme bad gegaan en daarna naar het warmste bad gegaan. Na 1 uur in dat bad te hebben gezeten waren mijn voeten aardig rood ;p. De geweldige weg weer terug aan het einde van de middag en ben meteen naar mijn gastgezin gegaan, omdat ik best veel huiswerk heb wat ik morgen af moet hebben. De dagen vliegen voorbij en merk nu al in deze 3 dagen dat mijn Spaans al een heel klein beetje vooruit is gegaan.

De reis naar Xela

Dag 1 Amsterdam - Atlanta

Afscheid genomen van mijn ouders en zusje op Schiphol en om 17:00 uur begon eindelijk mijn avontuur. Ik vloog vanaf Amsterdam naar Atlanta waar ik een tussenstop had van 14 uur. Daar had ik een hotelovernachting en via een shuttle dienst werd in van het vliegveld naar het andere kant van het vliegveld gebracht om daar een andere shuttle bus te nemen die mij naar mijn hotel bracht. Door het alleen reizen heb ik al veel gesprekken gehad. Drie typische bejaarde vrouwen uit Amerika die in Nederland vakantie hadden gevierd en hun ervaring met de fiets moesten delen met mij. Een Nederlands stel dat voor mij stond bij de douane en hun vlucht bijna misten omdat het mega lang duurde en in de shuttle bus naar het hotel toe zat er al een Guatemalteek. Voor die avond was mijn grootste zorg of ik mijn tas terug zou zien in Guatemala City, omdat ik deze niet op hoefde te halen in Atlanta volgens het personeel in Nederland en Amerika. Eenmaal bij de laatste check vonden ze het raar dat ik geen bagage bij me had.

Dag 2 Atlanta - Guatemala - San Felipe de Jesus

Na een slechte nachtrust en wakker geworden van het onweer, ben ik gaan douchen. Het ontbijt was heerlijk. Zelf gemaakte waffels met siroop en wat fruit. Weer de shuttle bus genomen naar het vliegveld en daar het vliegtuig genomen naar Guatemala City. Blijkbaar heb ik iets met bejaarde Amerikaanse vrouwtjes. Ik zat langs Jackie en moest van haar mee eten van haar animal crackers en M&M. Nadat we deze samen op hadden kregen we een gesprek. Ik vertelde dat ik uit Nederland kwam en toen werd ze emotioneel. Haar man is in de Tweede Wereldoorlog in Nederland gestorven en ze was er vorig jaar nog geweest om zijn graf te bezoeken. De vlucht verliep spoedig en dan 3 uur vliegen landde ik in Guatemala City. Bij de lopende band kwam Jackie naast mij staan en ze gaf mij een dikke knuffel en een kus op de wang. Ze stelde mij voor aan haar reisgenoten en vertelde hen dat ik een pracht glimlach heb. Hier wordt ik gelukkig van en al snel had ik weer een glimlach op mijn gezicht en hoopte maar dat mijn backpack op de band lag. Na mijn backpack gevonden te hebben en de douane doorgekomen werd ik opgewacht door Alexander. De rit naar San Felipe de Jesus (Antigua) zou ongeveer 1 uur duren maar het is verkeersdag dus hij rekende er al iets langer op. Halverwege stonden we in de file. Alexander ging op zijn mobiel kijken en al snel werd het duidelijk dat er een ongeluk gebeurt was. Na een tijdje gewacht te hebben en een poging om Spaans te spreken kwam ik aan in San Felipe de Jesus. Hier verblijf ik in een kamer bij een familie. Het aller leukste komt nu. De gastvrouw heet CASSANDRA*. Voor vele zegt deze naam niets maar voor een viertal wel. Na wat eten gekocht te hebben ben ik in een parkje gaan zitten en heb daar een voetbalwedstrijdje gekeken van een aantal jongetjes.

Dag 3 San Felipe de Jesus - Quetzaltenango

Heerlijk geslapen op een plaats zonder WiFi, wat een rust! Natuurlijk niet leuk voor het thuisfront want ik kon niets van me laten horen. Na mijn ontbijt ben ik een klein stukje rond gaan lopen om de kerk heen. Zo wist ik zeker dat ik niet verdwaalde en optijd terug was voor mijn taxi. Een tuktuk haalde mij op en bracht mij naar een hostel waar ik moest wachten op mijn busje dat richting Xela gaat. Met de backpack op het dak vastgebonden en tussen de andere toeristen zat ik ruim 2,5 uur in het busje. Het was een heuvelachtige weg met een prachtig uitzicht en veel leven op en rond de weg. Bij een tankstation ben ik overgestapt in een andere busje dat mij naar Xela bracht. Ik dacht dat ik naar Kasa Kamelot toe moest, maar daar aangekomen werd het duidelijk dat ik meteen bij mijn gastgezin zou verblijven. Ik verblijf bij familie Herrera. Het huis is verdeelt in 3 huizen waar 3 verschillende families wonen. In de middag kwam mijn stagebegeleidster Josan langs om mijn komende week door te bespreken. In de avond ben ik met de oma van het gastgezin een rondje gaan lopen samen met een vriendin van haar. Na 2 rondjes om Parque Central zijn we weer terug gegaan.

*Cassandra is een verzonnen naam voor mijn verzonnen vriendin die wij op mijn laatste avond in Nederland naar iemand toe hadden gestuurd.

De komende 3 weken ga ik Spaans volgen en hopelijk kom ik dan verder met mijn gesprekken in het gastgezin dan alleen mezelf voorstellen.

Adios!

Voorbereiding Guatemala

Ik ben net terug van een geweldige "studie"reis Berlijn en de volgende reis staat al weer op de planning. Ik heb nu één hele dag om mijn tas in te pakken voor Guatemala waar ik 5 maanden stage zal gaan lopen bij La Casa de Los Tiempos. Ik probeer al mijn spullen en een backpack te stoppen, omdat ik de laatste 3 weken nog ga backpacken met mijn zusje door Belize en Guatemala. Het bedrijfje waar ik stage ga lopen wil de cultuur van Guatemala aan toeristen laten zien. Ze hebben een bioscoop, een winkel met geïmporteerde producten en verschillende toeristische diensten.

Ik heb er heel veel zin in. Maar voordat ik 14 weken stage ga lopen in een Spaanstalig land moet ik dit eerst nog leren te spreken. Ik volg de eerste 3 weken in Guatemala Spaanse les en hoop hiermee voldoende uit te voeten te kunnen komen. Gelukkig heb ik nog wel een hulplijn voor noodgevallen die mijn Spaans kan vertalen ;p

Vrijdag 24 april om 17:00 uur vlieg ik en kom pas 14 september terug!!

Vemos en cinco meses!